تفاوت PRP و PRF ، کدام بهتر است؟ کاربرد روشهایی مانند پی آر پی (پلاسمای غنی از پلاکت) و پی آر اف (فیبرین غنی از پلاکت) در جوانسازی پوست یک استراتژی درمانی نوین می باشد که بر اساس فاکتورهای رشد خودی، پایه ریزی شده است. بیس اصلی مواد قابل تزریق در این روشها پلاکت است. پلاکت ها اجسام کروی یا بیضوی شکل کوچکی هستند که از قطعه قطعه شدن سیتوپلاسم سلولهای بزرگی به نام مگاکاریوسیت در مغز استخوان حاصل می شوند و بعد از آن به هیچ رده سلولی دیگری تمایز نمی یابند و به لحاظ اینکه فاقد هسته هستند جزء تشکیلات غیر سلولی به حساب می آیند و سلول نامیده نمی شوند.
پلاکت وقتی خارج از خون و در بافت قرار می گیرد، بوسیله مواد شیمیایی متفاوتی فعال می شود و فاکتورهای رشد از خود آزاد می کند که باعث جذب سلولهای بنیادی به محل آسیب می شود. این فاکتورهای رشد باعث تقسیم و تمایز بیشتر سلولهای بنیادی به سمت تولید کراتینوسیتها، فیبروبلاستها و پیش سازهای سلول چربی می شود. نتیجه این عمل ساخت عروق جدید، کلاژن، الاستین و ماتریکس خارج سلولی است. انتقال پلاکت به پوست، موجب ضخامت بیشتر پوست و الاستیته بهتر خواهد شد.
همچنین تزریق این ماده اثر پرکنندگی متوسط در داخل و زیر درم دارد. در پزشکی پی آر پی قدمت بیشتری نسبت به پی آر اف دارد و در ابتدا از این روش برای ترمیم بافتهای آسیب دیده پس از جراحی های زیبایی، چشم و قلب همچنین بازسازی سلولهای سوخته و جراحت دیده استفاده می‌شد. با این حال امروزه استفاده از هر دو روش در جوانسازی و پیشگیری از پیری پوست بسیار موثر عمل میکند. برای بررسی بیشتر تا پایان مقاله با سل تک بیوژن همراه باشید.
پی آر اف چیست؟
Aesthetics MedSpa Reno یکی از جدیدترین نوآوری‌ها در دنیای زیبایی‌شناسی پزشکی را ارائه می‌دهد، PRF (فیبرین غنی از پلاکت) نسخه‌ای از PRP (platelet-rich plasma) است که به به نام های دیگر نیز شناخته می‌شود. PRF یک درمان طبیعی است که از سلول های خونی خود بیمار برای بهبود بافت پوست و افزایش تولید اسید هیالورونیک و کلاژن استفاده می کند. علاوه بر این PRF همچنین می تواند برای ترمیم مو و رشد مو و همچنین درمان برای ترمیم زانو، مدیریت زخم و رشد مجدد پوست به دنبال سوختگی های شدید استفاده شود.
خون ما حاوی گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاسما، پلاکت ها و بسیاری از اجزای دیگر است. پلاکت یک قطعه سلول کوچک غنی از فاکتورهای رشد است که به روند بهبود زخم کمک می کند و همچنین سلول های بنیادی را برای تولید کلاژن و الاستین در پوست تحریک می کند. این روش به متخصصان اجازه می‌دهد تا با استفاده از سانتریفیوژی که لوله‌های خون را می‌چرخانند، اجزا را جدا کنند. بنابراین پی آر اف را می توان به راحتی از بقیه سلول ها و اجزای خون جدا کرد و برای جوان سازی صورت به صورت ما تزریق کرد یا برای تسریع بهبود، بازسازی بافت و تحریک تولید کلاژن استفاده کرد. برخلاف فیلرها و تزریق بوتاکس، روش پی آر پی صد در صد طبیعی است.
شباهت پی آر پی و پی آر اف
اولین نکته ای که باید در زمینه شباهت بین این دو روش بیان کرد، عملکرد و پایه این دو روش است. چرا که در هر دو روش، عامل اصلی پلاکت می باشد و پایه جوان سازی و زیباسازی پوست همین پلاکت است. مورد بعدی که باید به آن توجه شود این است که هر دو روش با هدفی مشابه هم اجرا می شوند. در واقع برای یک هدف مشترک از این دو روش استفاده می گردد. در کنار اینها می توان از شباهت های دیگری نیز نام برد که باعث می شود روش های پی آر پی و پی آر اف به یکدیگر نزدیک باشند که شامل موارد زیر است:
- برای اجرای هر دو روش نیاز است که از فرد خون گرفته شود.
- در هر دو روش پی آر پی و پی آر اف، نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار می گیرد.
- هر دو روش جزء روش های ایمن و بی خطر برای فرد محسوب می شوند، چرا که از خون خود فرد استفاده می شود و احتمال ابتلا به بیماری های واگیردار مانند ایدز و هپاتیت وجود نخواهد داشت.
- هر دو روش درمان، جزء روش های تزریقی بدون انجام جراحی می باشد که باعث می شود فرد دوره نقاهت طولانی نداشته باشد.
- اجرای دو روش درمانی پی آر پی و پی آر اف، ساده می باشد و عوارض، مشکلات و آسیب های این دو روش بسیار ناچیز است.
تفاوت های پی آر اف و پی آر پی
دو روش PRP و PRF از نظر دریافت نمونه و اجرا بسیار نزدیک به هم بودند، اما با این حال از نظر ایجاد نتیجه، دارای تفاوت های دیگری هستند. این تفاوت ها هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی باعث می شوند که پزشکان و متخصصان برای افراد مختلف با توجه به شرایط یکی از روش های پی آر اف یا پی آر پی را مناسب تر بدانند. در زیر به تفاوت های پی آر پی و پی آر اف اشاره می کنیم :
تفاوت PRP و PRF در مقدار نمونه خون
برای تهیه پی آر اف نسبت به پی آر پی، نیاز به مقدار بیشتری از نمونه خون می باشد. بنابراین باید خون دریافتی بیشتری از فرد گرفته شود.
تفاوت PRP و PRF در نتیجه نهایی و عملکرد
از نظر نتیجه درمانی پی آر اف یا همان فیبرین غنی از پلاکت در مقیاس با پی آر پی، روش بهتری می باشد و تاثیر نهایی آن نسبت به روش پی آر پی برجسته تر است.
تفاوت PRP و PRF در تهیه
همانطور که گفتیم برای دسترسی به این دو، نمونه خون در دستگاه سانتریفیوژ قرار می گیرد. اما چیزی که متفاوت است، سرعت چرخش دستگاه است. برای نمونه پی آر پی (PRP)، سرعت چرخش دستگاه روی عدد بالاتری قرار می گیرد. به همین خاطر شرایط گریز از مرکزی ایجاد می گردد که سلول های سنگین از قبیل گلبولهای سفید و سلولهای بنیادی را به انتهای لوله نمونه می راند. در مقابل موارد سبک مانند پلاکت ها و پلاسما در سطح و قسمت بالای لوله قرار می گیرد. حالا به راحتی می توان پلاکت های موجود در سطح را وارد سرنگ کرد تا برای تزریق استفاده شوند.
در مورد پی آر اف (PRF)، سرعت چرخش دستگاه پایین تر است. این تفاوت باعث می شود ساختار به مقدار زیادی تفکیک نشود و در میان پلاکت هایی که برای تزریق استفاده می شوند، گلبول سفید و سلول بنیادی نیز وجود داشته باشد. وجود این موارد در ماده تزریقی، عاملی برای افزایش سطح بهبودی، زیباسازی و جوان سازی پوست خواهد بود.
نکته دیگری که در چرخش پایین دستگاه اتفاق می افتد عدم ایجاد آسیب در سلولهای خونی است. بنابراین در ماده تزریقی میزان سلولهای بنیادی سالم نسبت به روش پی آر پی بسیار بیشتر می باشد. این مورد نیز در ایجاد نتیجه بهتر در پی آر اف کمک می کند.
تفاوت PRP و PRF در غلظت پلاکت
اصلی ترین موردی که باید در این دو روش به پوست تزریق شود، پلاکت است. بنابراین میزان و غلظت آن اهمیت زیادی دارد. چیزی که مشاهده شده و تحقیقات نشان داده است افزایش میزان پلاکت در پی آر اف نسبت به پی آر پی می باشد. به طوری که در پی آر پی غلظت 5 برابر سطح معمول پلاکت بدن است ولی در پی آر اف این مقدار 10 برابر می باشد. از آنجایی که هدف تزریق پلاکت برای ایجاد فاکتور رشد کلاژن ها می باشد. به این نتیجه می رسیم که با توجه به غلظت بیشتر پلاکت در پی آر اف باید نتیجه آن نیز بهتر باشد.
وجود یا عدم وجود ماده ضد انعقادی
از آنجایی که فرآیند تهیه پی آر پی و پی آر اف دارای تفاوت هایی می باشد، وجود ماده ضد انعقادی نیز در هر دو مورد یکسان نیست. به طوری که در PRP ماده دریافتی برای تزریق دارای اسید سیترات دکستروز (ACD) است که یک ماده ضد انعقادی می باشد و کمک می کند که فرآورده مورد نظر به سرعت لخته نشود. در حالی که برای PRF چنین ماده ای وجود ندارد و عملا عنصر کنترل کننده ضد انعقادی را در پی آر اف مشاهده نمی کنیم. این نکته موجب می شود که در شرایط مختلف تصمیم گیری برای اینکه کدام روش مناسب تر است، متفاوت باشد.
قدمت پی آر پی بیشتر از پی آر اف
شاید این تفاوت تاثیر زیادی در عملکرد نداشته باشد و به عنوان یک مزیت یا عیب نتوان آن را در نظر گرفت، با این حال باید بگوییم که روش پی آر پی دارای سابقه اجرایی بیشتری است و مدت بیشتری به عنوان یک روش زیبایی و جوان سازی پوست استفاده می شود، اما در حال حاضر با تشخیص متخصص هر دو روش در مراکز مختلف مورد استفاده قرار می گیرد.
روند تزریق PRF
اگر نسبت به خون یا در مورد سوزن زدن یا گرفتن خون وحشت زده می باشید شاید این جایی است که در مورد تزریق PRF تجدید نظر کنید زیرا این روش شامل هر سه مورد از این موارد است. در این روش یک تکنسین خون را می کشد سپس داخل یک سانتریفیوژ قرار می گیرد. در حالی که خون می چرخد، شما با داروهای بی حس کننده برای محدود کردن درد همراه می شوید پس از چرخش PRF از سایر اجزای خون جدا می شود. پس از تکمیل PRF با استفاده از یک کانول با نوک بلانت تزریق می شود.
محصول نهایی یا به محل های درمانی مانند چین و چروک صورت، زیر چشم تزریق می شود یا با استفاده از میکرونیدلینگ استفاده می شود، که هر دو می توانند با مقداری درد همراه باشند بهتر است بدانید که شما می توانید انتظار داشته باشید که کل این روش بین 20 تا 45 دقیقه بسته به محلی که تزریق می کنید، طول بکشد. ممکن است برای مشاهده نتایج به سه تا پنج درمان نیاز داشته باشید.
PRF چگونه استفاده می شود؟
PRF برای رفع بسیاری از مسائل مشابه PRP استفاده می‌شود، اما PRF فاکتورهای رشد را برای مدت طولانی‌تری تا یک هفته آزاد میکند، در مقابل PRP که فاکتورهای رشد را برای چند ساعت آزاد میکند. این بدان معنی است که PRF می تواند مزایای طولانی مدت بهتری داشته باشد. فاکتورهای رشد همان چیزی هستند که سلول های بنیادی را برای بهبود کلاژن و الاستین در پوست تحریک می کنند. تصور می‌شود پلاکت‌های موجود در PRF قوی‌تر از پلاکت‌های PRP هستند و بنابراین باعث بهبود سریع‌تر می‌شوند.
PRF آماده شده بلافاصله برای تزریق به صورت آماده می شود تا چین و چروک های صورت را پر کند، گودی های زیر چشم و حلقه های تیره را پر کرده و رنگ و بافت پوست را بهبود بخشد. PRF همچنین می تواند به پوست سر تزریق شود تا به ترمیم و رشد مو کمک کند.
عوارض جانبی پی آر اف
مانند تمام تزریقاتهمیشه خطر قرمزی، کبودی و درد ناشی از سوزن استفاده شده وجود دارد.با هر گونه خون گیری و تزریق، خطر کبودی وجود دارد در ادمه نیز درد در محل تزریق نیز می تواند رخ دهد، قرمزی و تورم نیز ممکن است رخ دهد. گاهی اوقات سردرد پس از تزریق به پوست نیز گزارش می شود
ز آنجایی که این ماده مایع مانندی است که به زیر چشم تزریق می شود، باید انتظار کمی تورم و/یا پف کردگی داشته باشید که می تواند حدود سه تا پنج روز طول بکشد.
