مقالات

روش درمان دیسک کمر با پی آر پی

درمان دیسک کمر با پی آر پی

روش درمان دیسک کمر با پی آر پی یک روش درمانی غیر جراحی و نوظهور است که با کمک آن می‌توان بسیاری از عارضه‌های اسکلتی عضلانی را به طور طبیعی ترمیم کرد. این روش درمانی پتانسیل درمان بسیاری از عارضه‌ها در زمینه کمر و دیگر بخش‌ها را دارا است. برای بررسی بیشتر تا پایان مقاله با سل تک بیوژن همراه باشید.

کاربرد پی آر پی کمر در کدام بیماری ها است

  • بیماری دژنراتیو دیسک (کم‌آبی و آسیب دیسک)
  • آرتروز مفاصل فاست
  • آتروفی و ضعف عضلات مولتی‌فیدوس
  • رادیکولوپاتی (درد ناشی از بیرون‌زدگی و فشار دیسک بر روی ریشه عصبی)
  • در حین جراحی فیوژن ستون فقرات

چگونگی تزریق پی آرپی برای درمان کمر درد و دیسک کمر

فرآیند درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) یک روش جدید و نو درمانی غیرجراحی است که با افزایش درازمدت بهبودی، درد و عوارض اسکلتی عضلانی را به طور طبیعی کاهش می‌دهد. این تکنیک در حال ظهور است و برای بسیاری از عوارض مانند آرتریت، تاندونیت و رگ به رگ شدن رباط‌ها و پارگی‌ها، پتانسیل امیدبخشی دارد.

پلاسمای غنی از پلاکت، که معمولاً با نام PRP شناخته می‌شود، خون انسان را که جدا شده و غلظت پلاکت‌ها را بالاتر از مقادیر طبیعی ایجاد می‌کند. پلاکت‌ها سلول‌های انعقادی خون هستند و علاوه بر آن، قدرت بالقوه‌ای در بهبود زخم‌های عضلانی، تاندون‌ها و رباط‌ها دارند. مطالعات نشان می‌دهند که عوامل رشدی که توسط پلاکت‌ها ترشح می‌شوند، به جبران سلولی کمک کرده و ممکن است فرآیند ترمیم بافت را افزایش داده و به بهبود بافت نرم کمک کنند. درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) معمولاً می‌تواند کمردرد مزمن را بهبود بخشد و به درمان کشیدگی عضلات و عوارض تخریبی کمک کند. همچنین، PRP می‌تواند مؤثر در بهبود غضروف و کاهش درد و ناتوانی در بسیاری از موارد آرتروز باشد.

در فرآیند PRP، مقدار کمی خون از بیمار گرفته می‌شود. سپس خون در یک سانتریفیوژ قرار داده می‌شود. سانتریفیوژ یک دستگاه است که با سرعت بالا خون را می‌چرخاند تا گلبول‌های قرمز و پلاکت‌های غلیظ را از یکدیگر جدا کند. پس از جداسازی، گلبول‌های قرمز دور انداخته می‌شوند و ما پلاسمای غلیظ حاوی پلاکت (PRP) را داریم که آماده استفاده در فرآیند درمان است.

فرآیند تزریق PRP معمولاً کمتر از یک ساعت طول می‌کشد. بخش غنی از پلاکت جمع‌آوری شده و سپس به تاندون، رباط، عضله، مفصل یا دیسک آسیب دیده تزریق می‌شود.به طور کلی، فرآیند PRP به عنوان یک روش درمانی غیرجراحی معرفی شده است و با استفاده از عوامل رشد موجود در پلاسمای غنی از پلاکت، می‌تواند بهبودی در برخی از عوارض اسکلتی عضلانی را تسریع کند. با این حال، زمانی که شما به پزشک خود مراجعه می‌کنید، او می‌تواند بر اساس وضعیت خاص شما و نیازهای درمانیتان، توصیه‌های خاصی را ارائه دهد. همچنین، برای اطلاعات دقیق‌تر و جزئی‌تر در مورد فرآیند PRP و کاربردهای آن، می‌توانید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید یا منبع‌های معتبر و علمی را مطالعه نمایید.

درمان دیسک کمر با پی آر پی

مزایا درمان دیسک کمر با پی آر پی

استفاده از پی آر پی در درمان دیسک کمر به دلایل متعددی مورد توجه قرار گرفته است، که هر یک به نوبه خود، این روش را به گزینه‌ای جذاب و اثربخش برای بیماران و پزشکان تبدیل می‌کند. از جمله این دلایل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. تسریع فرآیند ترمیم: پی آر پی با تزریق پلاسمای غنی از پلاکت مستقیماً به ناحیه آسیب‌دیده، فرآیند ترمیم طبیعی بدن را تقویت می‌کند. فاکتورهای رشد موجود در پلاکت‌ها به تحریک و بهبود فرآیندهای ترمیمی کمک می‌کنند، که این امر منجر به بهبود سریع‌تر می‌شود.
  2. کاهش درد و التهاب: در مقایسه با درمان‌های سنتی، پی آر پی می‌تواند به طور مؤثری در کاهش درد و التهاب ناشی از آسیب دیسک کمر عمل کند، بدون آنکه نیاز به استفاده از داروهای ضد التهاب یا درمان‌های تهاجمی باشد.
  3. کم تهاجم و کم خطر: روش پی آر پی، به دلیل استفاده از عناصر بدن خود بیمار، یک روش کم تهاجم به شمار می‌آید که خطر عوارض جانبی را به حداقل می‌رساند.
  4. بازگشت سریع به فعالیت‌های روزانه: بیمارانی که تحت درمان دیسک کمر با پی آر پی قرار می‌گیرند، معمولاً می‌توانند به سرعت به فعالیت‌های روزمره خود بازگردند. این روش درمانی، زمان بهبودی را کوتاه‌تر کرده و به بیماران اجازه می‌دهد تا زودتر به زندگی عادی خود ادامه دهند.
  5. گزینه‌ای برای بیمارانی که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند: برای بسیاری از بیمارانی که از روش‌های درمانی سنتی بهبودی نیافته‌اند، پی آر پی می‌تواند یک راه حل موثر باشد.

در نتیجه، درمان دیسک کمر با پی آر پی به عنوان یک گزینه درمانی مدرن و نویدبخش، امکان ارائه یک راهکار جامع برای تسکین درد و بهبود بیماران را فراهم می‌آورد.

درمان مشکلات ارتوپدی با پی آر پی PRP

چه زمانی تزریق پی آر پی به کمر توصیه می‌شود؟

تزریق پی آر پی می‌تواند برای برخی از افراد تنها گزینه بهبود محسوب شود. به عنوان مثال افرادی که به دلیل درد‌های ناشی از آسیب به نواحی کمر، زانو یا کتف دچار محدودیت در فعالیت‌های روزانه شده‌اند می‌توانند از این روش استفاده کنند. همچنین افرادی که روش‌های درمانی دیگر مانند استراحت و یا فیزیوتراپی برای آن‌ها نتیجه بخش نبوده است و بیماری آن‌ها شدت یافته نیز در گروه استفاده‌کنندگان از این روش قرار می‌گیرند.

تزریق پی آر پی کمر برای چه کسانی مناسب است؟

برخی افراد نسبت به درمان دارویی دچار واکنش‌هایی مانند حساسیت هستند و یا مصرف دارو‌ها در درد‌های مزمن هیچگونه بهبودی ای ایجاد نکرده است. این افراد نیز می‌توانند از روش تزریق پی آر پی بهره‌مند شوند. در صورتی که فرد شرایط انجام عمل جراحی را نداشته باشد تزریق پی آر پی برای او تجویز خواهد شد. به طور کلی تزریق پی آر پی به عنوان یک روش طبیعی و غیر جراحی برای بهبودی می‌تواند مورد استفاده هر فردی قرار بگیرد.

درمان دیسک کمر با پی آر پی

چه داروهایی پیش از پی آر پی برای کمر باید قطع شود؟ مراقبت‌های قبل از پی آر پی برای کمر چیست؟

  • حداقل پنج‌روز قبل از تزریق پی آر پی برای کمر، داروهای ضدالتهابی (بروفن، سلکسیب، دیکلوفناک، ناپروکسن، ملوکسیکام، کتورولاک) را قطع کنید.
  • نیازی به قطع داروهایی مانند استامینوفن و آسپرین در پی ار پی برای کمر نیست.
  • یک هفته قبل از پی آٰر پی برای کمر، مصرف هر گونه گیاه یا مکمل رقیق‌کننده خون (مکمل‌های حاوی روغن ماهی، زردچوبه و جینسنگ) را قطع کنید
  • یک تا دو هفته قبل از پی آر پی کمر، استروئیدهای سیستماتیک مانند قرص پردنیزولون را قطع کنید.
  • حداقل یک ماه قبل از پی آر پی برای کمر در محل درمان نباید استروئید تزریق شود.
  • داروهای کاهش‌دهنده کلسترول مانند آتورواستاتین حداقل سه روز قبل تزریق پی آر پی برای کمر قطع شود.
  • داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین و پلاویکس را حداقل سه روز پیش از درمان پی آر پی برای کمر قطع کنید.
  • نیازی به ناشتا بودن پیش از انجام پی آر پی برای کمر نیست. رژیم عادی خود را رعایت کنید و به میزان کافی آب بنوشید.

به‌هیچ‌عنوان داروهای گفته شده در بالا را بدون مشورت با پزشک تجویزکننده قطع نکنید. قطع ناگهانی دارویی‌هایی مانند استروئید و یا پلاویکس بدون مشورت با پزشک ممکن است باعث سکته قلبی، مغزی و یا تشدید بیماری زمینه‌ای شود.

اینکه چه زمانی پس از تزریق پی آر پی برای کمر داروهای قطع شده را شروع کنیم به نوع دارو و شرایط بیمار بستگی دارد. یک هفته پس از تزریق پی آر پی برای کمر می‌توان مجدداً  مصرف داروهای ضدالتهاب، مکمل‌های گیاهی، داروهای کاهنده کلسترول را شروع کرد. در مورد داروهای رقیق‌کننده خون بعد از پی آر پی برای کمر، باتوجه‌به اهمیت مصرف این داروها، می‌توان مصرف آن‌ها را در همان روز شروع کرد.

با توجه به نیاز غلظت بسیار بالای پلاکت در PRP مورد نیاز برای درمان مشکلات ارتوپدیک و همچنین کاهش میزان بهای تمام شده کیت  Alpha-Ertho-PRP به منظور به حداکثر رساندن اثربخشی درمان توسعه یافت.

مراقبت‌های بعد از پی آر پی کمر در دیسک

انجام درست مراقبت‌های بعد از تزریق پی آر پی برای دیسک کمر و سایر نواحی کمر باعث بهبود نتایج و کاهش میزان عود می‌شود. این مراقبت‌ها در مورد تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر عبارت‌اند از:

  • پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر و ترخیص باید برای ۲۴ استراحت نسبی داشته باشید.
  • در روز دوم پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر می‌توانید حدود ۱.۶ کیلومتر قدم بزنید.
  • از روز سوم پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر می‌توانید اندکی مسافت طی شده را افزایش دهید.
  • دوره‌های نشستن در هفته اول پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر باید کوتاه باشد. دوره‌های نشستن بیش از ۱۵ دقیقه به‌ویژه در ۳ روز اول توصیه نمی‌شود. در ادامه نیز حتی پس از بازگشت به کار توصیه می‌شود که بیمار هر ۳۰ دقیقه از روی صندلی بلند شود و مقداری راه برود.
  • در هفته اول پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر رانندگی نکنید.
  • بلندکردن اجسام سنگین در هر زمانی برای دیسک خطرناک است. طی هفته اول پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر وزنه بیشتر از ۲ کیلوگرم و پس از آن تا ماه اول وزنه بیشتر از ۵ کیلو بلند نکنید. بلندکردن اجسام سنگین در هر زمانی برای دیسک آسیب‌زا است و باید از آن پرهیز شود.
  • تقویت عضلات شکمی و مولتی‌فیدوس از ۲ هفته پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر به بیماران توصیه می‌شود.
  • ورزش‌های هوازی از ۲ هفته پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر به‌آرامی قابل‌انجام است.
  • بازگشت به کار پس از تزریق پی‌ آر پی دیسک کمر باتوجه‌به شغل بیمار متفاوت است. در مشاغل سبک حتی می‌توان پس از ۱ هفته به کار بازگشت. در فعالیت‌های سنگین‌تر این زمان متفاوت است. بیمارانی که مشاغل سخت دارند بهتر است شغل خود را تغییر دهند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید