مقالات

روش پی آر پی برای انتقال جنین

پی آر پی برای انتقال جنین

روش پی آر پی برای انتقال جنین : ناباروری یکی از مشکلات رایجی است که بسیاری از زوجین درگیر آن هستند، برخی از آن‌ها با وجود اینکه سن مناسبی دارند و هیچگونه مشکلی در رابطه جنسی خود ندارند اما هنوز موفق به فرزندآوری نشده‌اند.
اگر خانمی(کمتر از 35 سال سن) 12 ماه برای بارداری اقدام کند و نتیجه منفی داشته باشد به این معنی است که دچار ناباروری شده، زنان بالای 35 سال هم اگر در 6 ماه موفق به بارداری نشوند باید برای درمان به پزشک مراجعه کنند.

ناباروری بی دلیل نیست و مانند هر عارضه دیگری دلایل خاص خود را دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به سن، سندرم تخمدان پلی کیستیک، اختلالات تخمک گذاری، اختلالات هورمونی، نارسایی زودرس تخمدان، آندومتریوز، اختلال لوله‌های فالوپ و ضایعات رحمی اشاره کرد.
موضوع ناباروری فقط زنان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد بلکه مردان هم دچار این عارضه خواهند شد اما در این بلاگ قصد داریم تا درباره پی آر پی برای انتقال جنین و درمان ناباروری صحبت کنیم. با سلتک بیوژن همراه باشید.

کاربرد پی آر پی برای زنان

پی‌آر‌پی در حوزه سلامت و بهداشت زنان کاربرد بسیاری دارد:

  • بهبود عوارض بعد از جراحی و سقط جنین
  • درمان آندومتریت مزمن و آندومتریوز رحم
  • درمان کننده سندرم آشرمن
  • درمان سندرم نارسایی زودرس تخمدان و بهبود ذخایر تخمدانی
  • افزایش شانس موفقیت در IVF
  • درمان ناباروری زنانی که با شکست‌های مکرر و لانه‌گزینی جنین روبه‌رو هستند.
  • افزایش شانس بارداری در زنان که مبتلا به آندومتر با ضخامت کم هستند.

شاید احساس کنید باید بدانید دقیقا پی آر پی چیست و چگونه انجام می‌شود در پاسخ به این سوال باید گفت پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP ماده‌ای است که پروتئین‌های خاصی برای لخته کردن خون دارد. این ماده که یکی از اصلی‌ترین اجزای خون محسوب می‌شود، همچنین حاوی پروتئین‌هایی است که از رشد سلولی پشتیبانی می‌کند.  تزریق پی آر پی می‌تواند رشد سلول‌های جدید و سالم را در بافت‌های آسیب‌دیده بدن تحریک می‌کند و باعث بهبودی می‌شود.

نحوه عملکرد PRP

پلاکت خون، وظیفه تسریع بهبودی و کمک به لخته شدن خون در محل آسیب دیده را دارد. PRP در واقع همان پلاسمای تغلیظ شده خون می باشد که مقدار پلاکت موجود در آن چیزی حدود ۴ تا ۵ برابر مقدار طبیعی پلاکت در خون است. بعلاوه PRP دارای چندین فاکتور رشد و انواع سیتوکین ها می باشد که به ترمیم بافت کمک شایانی می کند.

پی آر پی برای انتقال جنین

PRP رحم چیست؟

یکی دیگر از روش‌های درمان ناباروی به کمک PRP، پی‌آرپی رحم است. این روش، برای درمان آن دسته از موارد ناباروری یا سقط جنین مؤثر می‌باشد که به علت نازک بودن دیواره‌های رحم و درنتیجه عدم لانه‌گزینی رخ می‌دهد. درواقع، تزریق درون‌رحمی PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت با حجم ۱۰-۸ میلی‌لیتر می‌تواند با فاکتورهای رشد خود، تولید بافت جدید را تحریک کند و باعث افزایش ضخامت لایه داخلی رحم (اندومتریال) شود. این روش به‌ویژه برای تکرار درمان‌های شکست‌خورده انتقال جنین ضروری می‌باشد.

نحوه انجام پی آر پی رحمی

کاشت موفقیت‌آمیز جنین درون رحم، به یک آندومتر یا پوشش رحمی خوب و پذیرنده نیاز دارد که PRP رحمی بر روی همین نکته متمرکز است. روش پی‌آرپی رحمی معمولاً توسط جراح زنان و زایمان، دستیار پزشک، پرستار رسمی، پرستار متخصص و یا متخصص غدد درون‌ریز انجام می‌گردد.

از آنجایی که ترکیب PRP از خون گرفته می شود، دریافت آن با یک خون‌گیری ساده آغاز می‌شود؛ سپس اجزای مختلف خون توسط روش‌های آزمایشگاهی از یکدیگر جدا خواهد شد. سرانجام پزشک، پلاکت تغلیظ‌شده از خون خود فرد تهیه کرده و ۲۴ تا ۳۶ ساعت قبل از انتقال جنین، پلاکت را به داخل رحم شستشوداده‌شده تزریق می‌کند.

کیت آلفا PRP با استفاده از روش سانتریفیوژ یک مرحله ای و سپس جداسازی قسمت بافی کوت، در کمترین زمان ممکن بیشترین غلظت پالکت را فراهم می نماید. این کیت  با دو ظرفیت ۱۵ سی سی و ۲۰ سی سی به منظور استفاده در درماتولوژی توسعه یافته است.

PRP رحم قبل از انتقال جنین

PRP ممکن است برای بهبود پذیرش آندومتر بر روی پوشش داخلی رحم قبل از انتقال جنین استفاده شود. این کار معمولاً 48 ساعت قبل از انتقال جنین انجام می شود. در طول عمل، تقریباً 3-5 میلی لیتر PRP با استفاده از کاتتر IUI در رحم تزریق می شود. بیمار به مدت 10 دقیقه استراحت می کند و متعاقبا برای انجام فعالیت عادی روزانه مرخص می شود.

اگر تزریق ها ها برای تقویت پوشش داخلی رحم در نظر گرفته شده باشند (معمولاً برای افرادی که سابقه ناکامی در ایجاد پوشش مناسب رحم دارند)، شستشوی رحم ممکن است توسط یک سری از روش ها انجام شود. اولین تزریق PRP در هنگام بررسی اولیه پوشش داخلی رحم انجام می‌شود و اگر پوشش ناکافی باقی بماند، 72 ساعت بعد تکرار می‌شود.

عوارض پی آر پی برای انتقال جنین چیست؟

این روش به دلیل استفاده از نمونه خونی خود فرد عوارض بسیار کمی دارد و باعث بروز عفونت واکنش‌های ایمنی در بدن نمی‌شود. زمانی عوارض کوتاه مدت آن خود را نشان می‌دهند که تزریق توسط پزشک متخصص و به درستی انجام نشود.

مراقبت های قبل و بعد از پی آر پی در انتقال جنین

قبل و بعد از PRP رحم باید نکات مراقبتی را رعایت کنید و به آن‌ها پایبند باشید تا از عوارض این روش درمانی کاسته شود. رعایت این نکات می‌تواند در میزان موفقیت پی‌آر‌پی در انتقال جنین تاثیرگذار باشد:

  • از دو هفته قبل از PRP تا یه هفته بعد از آن از انجام ورزش‌های سنگین خودداری کنید.
  • تا سه روز بعد از PRP از موادغذایی با شیرینی بسیار کم استفاده کنید.
  • از یک روز قبل از PRP تا سه روز بعد از آن از استحمام خودداری کنید.
  • از سه روز قبل از PRP از مصرف آنتی بیوتیک‌ها خودداری کنید.
  • برای رسیدن به یک نتیجه معقول و منطقی بهتر است از مصرف امگا3 و امگا6 خودداری کنید.
  • در روز عمل ناشتا باشید.
  • از یک هفته قبل از عمل و سه روز بعد از عمل از مصرف مسکن خودداری کنید.

پی آر پی برای انتقال جنین

آیا PRP دردرمان شکست آی وی اف مؤثراست؟

خود انجام پی آر پی و مؤثر بودن ان هنوز در مرحله تحقیقات بوده و با قطعیت به اثبات نرسیده است.اما پزشکان فوق تخصص نازایی درموارد شکست آی وی اف علاوه بر راهکارهای دیگر ، این روش را هم با توجه به مکانیسم اثر و اینکه بی خطر بودن آن نیز اثبات شده ، به زوجهای نابارور توصیه میکنند و قبل از کاشت جنین 1-2 بار به داخل رحم PRP را تزریق میکنند.به تجربه دیده شده که انجام PRP در برخی زوجهای نابارور باعث افزایش موفقیت آی وی اف و باروری و درمان ناباروری شده است.

آیا انجام PRP خطر یا عوارضی دارد؟

PRP یا همان پلاکت تغلیظ شده، از خون فرد تهیه می شود؛ بنابراین احتمال انتقال بیماری های ویروسی یا بروز عکس العمل های ایمونولوژیکی یا حساسیت و آلرژی وجود نخواهد داشت. البته در روش PRP تخمدان گاهی ممکن است عوارضی نظیر تب، درد بعد از تزریق و یا در مواردی نادر خونریزی مشاهده شود که باید با پزشک مشورت شود.

چه افرادی نباید از روش استفاده PRP کنند؟

استفاده از روش تزریق PRP برای افراد با ویژگی‌های زیر ممنوع می‌باشد و مشورت با پزشک متخصص ضرورت دارد:

  • داشتن بیماران سرطانی در آشنایان درجه یک و دو
  • مادران چاق با شاخص توده بدنی بالای 25 کیلوگرم در هر مترمربع
  • بیماران مبتلا به آنمی یا کم‌خونی
  • مادران با سابقه زایمان دوقلو یا چندقلو
  • خانم‌های مصرف‌کننده داروهای استروئیدی
  • مادران دارای سابقه زایمان سزارین

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید