آشنایی با تزریق پی آر پی : پی آر پی یا همان PRP روشی جدید، ایمن و تاثیرگذار است که در آن با استفاده از اجزای خون خود بیمار برای تحریک و نوسازی بافت های آسیب دیده در مناطق صورت، گردن، سر و سینه، دست ها و بدن استفاده استفاده می شود. در این مطلب از سایت سل تک بیوژن، قصد داریم همه چیز درباره تزریق پی آر پی را بررسی کرده با ما همراه باشید.
تزریق پی آر پی چگونه انجام می‌شود؟
در ابتدا اشاره کردیم که prp همان پلاسمای خون است که منبعی غنی از پلاکت‌ها می‌باشد. از این رو دارای خواص زیادی برای پوست و موی انسان است. اما برای انجام این روش چگونه پلاکت‌ها را از خون استخراج می‌کنند؟ و فرآیند تزریق آن به چه صورت است؟
جدا کردن پلاکت‌ها از خون کار ترسناک و یا پیچیده‌ای نیست و طی چند مرحله ساده توسط یک متخصص انجام می‌شود. فرایند استخراج پلاسمای غنی از پلاکت به صورت زیر است:
- در ابتدا مقداری خون را برای جداسازی پلاسما از شما دریافت می‌کنند. معمولا این کار را از طریق بازو انجام می‌دهند.
- در ادامه خون را داخل یک کیت آزمایشگاهی قرار می‌دهند و کیت را به داخل دستگاه سانتریفیوژ منتقل می‌کنند.
- کیت داخل دستگاه به مدت 10 دقیقه قرار می‌گیرد و در انتهای فرایند خون به 3 قسمت تقسیم می‌شود.
تزریق پی آر پی چه مزایایی دارد؟
- دارای عوارضی کم و جزئی
- موثر در بهبود محل اسیب دیده
- دارای تاثیر درمانی بسیار موثر و مفید
- یک درمان غیر تهاجمی و بدون جراحی
- پیشگیری از پیشرفت و شدت آسیب وارد شده
- بهبود اندام ها توسط پلاکت های موجود در خون خود فرد
آشنایی با تزریق پی آر پی : انواع PRP
به طور عمده دو نوع پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) وجود دارد که شامل پی آر پی غنی از لکوسیت (LR-PRP) و PRP فقیر از لکوسیت (LP-PRP) است. در ادامه تفاوت‌های این دو پی ار پی را شرح می‌دهیم.
لکوسیت‌ها که به نام گلبول‌های سفید نیز شناخته می‌شوند، جزء کلیدی سیستم ایمنی هستند. LR-PRP حاوی غلظت بیشتری از این سلول‌ها همراه با پلاکت‌ها است. این نوع PRP اغلب در کاربردهای ارتوپدی مانند درمان آسیب‌های تاندون یا آرتریت استفاده می‌شود. اعتقاد بر این است که وجود لکوسیت‌ها دارای خواص ضد التهابی است که می‌تواند در بهبودی و کاهش درد در شرایط خاص مفید باشد.
از طرف دیگر، LP-PRP دارای غلظت کمتری از لکوسیت‌ها است و در درجه اول بر روی پلاکت‌ها متمرکز است. این نوع پی ار پی معمولا در عمل‌های زیبایی و همچنین در برخی موارد ارتوپدی استفاده می‌شود. تصور می‌شود کاهش تعداد لکوسیت‌ها التهاب بالقوه را به حداقل می‌رساند و LP-PRP را برای کاربردهایی مناسب می‌سازد که در آن‌ها پاسخ درمانی کنترل‌شده‌تری و هدفمندتری مورد نظر است، مانند جوانسازی صورت یا ترمیم مو.
انتخاب بین LR-PRP و LP-PRP بستگی به شرایط پزشکی خاص تحت درمان و اثرات درمانی مورد نظر دارد. هر دو نوع PRP از خواص بازسازی پلاکت‌ها استفاده می‌کنند، اما ممکن است برای کاربردهای مختلف بر اساس غلظت پلاکت‌ها و لکوسیت‌ها در آماده سازی طراحی شوند. محققان و متخصصان پزشکی به کشف فرمول‌های بهینه PRP برای سناریوهای مختلف پزشکی با هدف افزایش اثربخشی و گسترش کاربردهای آن ادامه می‌دهند.
آشنایی با تزریق پی آر پی : آمادگی های لازم برای پی ار پی
آماده سازی برای درمان پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) شامل چندین مرحله کلیدی برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی این روش است. اولین قدم مشاوره با یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی است.
در طول این مشاوره، پزشک متخصص، وضعیت سلامت فعلی و شرایط خاصی را که می‌خواهید با PRP برطرف کنید، ارزیابی می‌کند. ارائه اطلاعات دقیق در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید و شرایط سلامت موجود برای کمک به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی در تعیین اینکه آیا پی ار پی گزینه مناسبی برای شما است یا خیر، مهم است.
پس از تصمیم گیری برای ادامه درمان پی آر پی، مرحله بعدی جمع آوری خون است. مقدار کمی از خون شما، معمولاً مشابه آنچه در طول آزمایش خون معمولی گرفته می‌شود، گرفته می‌شود. این نمونه خون سپس با استفاده از دستگاه سانتریفیوژ پردازش می‌شود، دستگاهی که خون را می‌چرخاند تا اجزای آن را جدا کند. هدف جداسازی و تغلیظ پلاکت‌ها و فاکتورهای رشد است که اجزای فعال PRP خواهند بود.
پس از آماده شدن PRP، ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما را در فرآیند تزریق راهنمایی می‌کند. بسته به شرایط پزشکی خاص تحت درمان، محل تزریق مشخص می‌شود. به عنوان مثال، اگر برای درد مفاصل PRP دریافت می‌کنید، ممکن است تزریق به مفصل آسیب دیده هدایت شود. برای اهداف زیبایی، مانند جوانسازی صورت یا ترمیم مو، تزریق‌ها به صورت استراتژیک در مناطق مورد نظر انجام می‌شود.
پس از تزریق PRP، احساس ناراحتی خفیف، تورم یا کبودی در محل تزریق معمول است. در این مرحله، پزشک شما، دستورالعمل‌هایی برای شما ارائه می‌کند که ممکن است شامل اجتناب از برخی فعالیت‌ها برای مدت کوتاهی و مدیریت هر گونه عوارض جانبی جزئی باشد. پیروی از این دستورالعمل‌ها برای بهینه سازی روند بهبود و دستیابی به بهترین نتایج ممکن از درمان PRP ضروری است.
آشنایی با تزریق پی آر پی : مراقبت های پس از انجام
- لطفاً بعد از درمان PRP، این دستورالعمل ها را با دقت بخوانید و دنبال کنید. بعد از تزریق PRP به مدت کوتاهی محدودیت هایی دارید که سبب می شود نتیجه درمان بسیار بهتر باشد و تقریباً بلافاصله به فعالیت های روزانه خود بازگردید.
- به مدت حداقل 8 ساعت پس از درمان با پی آر پی مناطق درمان شده را لمس، فشار، مالش یا دستکاری نکنید.
- پرهیز استفاده از Advil، Aleve، Aspirin، Ibuprofen، Motrin، Naprosyn،همه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی)، ویتامین A، ویتامین E، گینکو بیلوبا، سیر، روغن کتان، روغن کبد ماهی،اسید چرب اسنشیال(EPA، DHA )، حداقل به مدت 1 هفته قبل و 2 هفته بعد از درمان.
- به یاد داشته باشید، هدف ما ایجاد التهاب است. این داروهای ذکر شده باعث کاهش یا جلوگیری از التهاب می شوند که می تواند نتایج شما را کاهش دهد.
- اگر به دلایل قلبی باید آسپرین مصرف کنید، مطمئناً می توانید این کار را انجام دهید، اما این ممکن است نتایج شما را محدود کند. طبیعی است که کبودی، قرمزی، خارش، تورم و یا درد را تجربه کنید که ممکن است تا 2 روز بعد از تزریق شما طول بکشد.
- در صورت بروز هرگونه درد و ناراحتی، ممکن است Tylenol یا سایر محصولات حاوی استامینوفن را طبق دستورالعمل مصرف کنید. ترجیحا اگر می توانید از اعمال یخ در منطقه تزریق شده خودداری کنید زیرا یخ به عنوان یک فرایند ضد التهابی عمل می کند.
- حداقل 3 ساعت بعد ازانجام پی آر پی برای مو ناحیه ی تزریق در سر وموهای خود را خیس نکنید. برای 3 روز اول از شامپویی استفاده کنید که دارای pH متعادل باشد.
- از سونا خشک و بخار، 2 روز بعد از معالجه خودداری کنید.
- از تمرینات شدید، آفتاب گرفتن و گرما برای حداقل 2 روز پس از درمان خودداری کنید.
- از مصرف الکل، کافئین و سیگار به مدت 3 روز پس از درمان خودداری کنید.
- اگر از این متد جهت درمان آلوپشیا ااستفاده کرده اید از مصرف مجدد مینوکسیدیل یا رنگ کردن یا صاف کردن مو به مدت 3 روز جلوگیری کنید.
چه افرادی کاندیدای مناسبی برای استفاده از پی آر پی هستند؟
- افراد مبتلا به تاندونیت در طولانی مدت
- بیمارانی با مصرف داروهای ضد التهابی غیر خوراکی
- بزرگسالان با وجود مشکلات عضلانی و تاندونی
انجام این روش درمانی به چه افرادی توصیه نمی شود؟
- وجود عفونت در بدن بیمار
- بیماران مبتلا به فلج مغزی
- افراد مبتلا به ناهنجاری و مشکلات خون به صورت مادر زادی
- افراد مبتلا به سرطان هایی سرطان سینه، سرطان پروستات و سرطان خون
آشنایی با تزریق پی آر پی : عوارض و خطرات
در حالی که درمان پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، مانند هر روش پزشکی، عوارض و خطرات بالقوه‌ای دارد. آگاهی از این احتمالات قبل از انجام درمان PRP ضروری است.
- عفونت: خطر عفونت در این روش بسیار کمتر است ولی ممکن است اتفاق بیفتد. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی اقدامات احتیاطی را برای حفظ یک محیط استریل در طول روش‌های PRP انجام می‌دهند، اما نظارت بر علائم عفونت، مانند افزایش درد، قرمزی، تورم یا تب بسیار مهم است.
- درد و ناراحتی: برخی از افراد ممکن است درد یا ناراحتی موقتی را در محل تزریق تجربه کنند. این یک عارضه جانبی شایع و مورد انتظار است و معمولاً خود به خود برطرف می‌شود. در برخی موارد، استفاده از یخ و پیروی از دستورالعمل‌های مراقبت پس از درمان می‌تواند به مدیریت درد و تورم کمک کند.
- کبودی و تشکیل هماتوم: سوزن مورد استفاده برای تزریق پی ار پی ممکن است باعث کبودی یا تشکیل هماتوم (جمع آوری موضعی خون در خارج از رگ‌های خونی) شود. در حالی که این مسائل معمولا جزئی هستند و در طول زمان برطرف می‌شوند.
- واکنش‌های آلرژیک: از آنجایی که پی آر پی از اجزای خون خود بیمار استفاده می‌کند، خطر واکنش‌های آلرژیک بسیار کم است. با این حال، ضروری است که از قبل به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی در مورد هرگونه آلرژی یا حساسیت اطلاع دهید.
- آسیب عصبی یا عروق خونی: خطر آسیب جزئی به اعصاب یا عروق خونی مجاور در طول فرآیند تزریق پی ار پی وجود دارد. این خطر با مهارت و تجربه ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی که این روش را انجام می‌دهد به حداقل می‌رسد.
برای افرادی که درمان PRP را در نظر می‌گیرند بسیار مهم است که با پزشک خود در مورد سابقه پزشکی، خطرات بالقوه و مزایای مورد انتظار صحبت کنند. علاوه بر این، انتخاب یک متخصص واجد شرایط و با تجربه برای انجام این روش می‌تواند به میزان قابل توجهی احتمال عوارض را کاهش دهد.
