کاربرد پی آر پی در شکستگی استخوان : رویکردهای مختلف برای درمان بیماری‌های ارتوپدی وجود دارد که شامل دارو درمانی، تمرینات فیزیوتراپی، پی آر پی تراپی و جراحی هستند. در حوزه درمان بیماری‌های ارتوپدی، سوالات فراوانی مطرح می‌شود؛ به‌عنوان‌مثال، مفهوم PRP چیست و چگونه اجرا می‌شود؟ چه مزایا و معایبی در این روش وجود دارد؟ چه مسائل ارتوپدی می‌تواند با استفاده از PRP درمان شود؟ این مقاله به بررسی این روش درمانی اختصاص دارد. برای به‌دست آوردن پاسخ به این سوالات، سل تک بیوژن را تا انتها همراهی کنید.
پی آر پی تراپی چیست؟
PRP که اختصار عبارت Platelet-rich plasma می‌باشد، به معنای پلاسمای غنی از پلاکت است که از تفکیک اجزای مختلف خون به دست می‌آید. این مایع، یک محلول زرد رنگ است که شامل مقدار قابل توجهی پلاکت می‌باشد. پلاکت، علاوه بر وظیفه اصلی انعقاد خون، به عنوان یکی از عوامل مؤثر در ترمیم بافت‌های مختلف بدن شناخته شده است.
بنابراین، تزریق PRP می‌تواند باعث تحرک و ترمیم بافت‌های مختلف بدن شود. اولین بار استفاده از پی آر پی تراپی به سال ۱۹۸۷ برمی‌گردد که در یک عمل جراحی باز قلب اعمال شد. از آن زمان به بعد، این روش در زمینه‌های گوناگونی از جمله جراحی پلاستیک، درمان ریزش مو، جوان‌سازی پوست، جراحی‌های فک، گوش، حلق، بینی، دندانپزشکی و بسیاری دیگر مورد استفاده قرار گرفته است. به علاوه، مطالعات نشان داده‌اند که پی آر پی تراپی می‌تواند در درمان بیماری‌های ارتوپدی نیز مؤثر باشد.
تزریق پی آر پی در شکستگی استخوان چه مزایایی دارد؟
- دارای عوارضی کم و جزئی
- موثر در بهبود محل اسیب دیده
- دارای تاثیر درمانی بسیار موثر و مفید
- یک درمان غیر تهاجمی و بدون جراحی
- پیشگیری از پیشرفت و شدت آسیب وارد شده
- بهبود اندام ها توسط پلاکت های موجود در خون خود فرد
مراحل تزریق پی آر پی در شکستگی استخوان
ابتدا به مقدار مورد نیاز، حدود 15 الی 50 میلی لیتر از خون خود بیماران گرفته می شود، و با قرارگیری خون داخل دستگاه های سانتریفیوژ، پلاسمای حاوی پلاکت از سایر مواد دیگر جدا خواهد شد. سپس پزشک پلاکت ها را برای تزریق پی ار پی آماده کرده و ناحیه آسیب دیده را به خوبی ضد عفونی می کند. در این مرحله متخصص ارتوپد به آرامی پی آر پی را با استفاده از یک سرنگ به مفصل و یا محل اسیب دیده تزریق کرده، و محل مورد نظر را پانسمان می کند.
چه مواردی با پی آر پی درمان می شود؟
به طور کلی می توان گفت این روش علاوه بر درمان در روند بهبودی و کاهش دوره نقاهت نقش مهمی دارد. از جمله موارد قابل درمان و موثر در بهبودی به این روش :
آسیب دیدگی ها: دیسک کمر، آرتوروز زانو و شانه، مفصل ران و همچنین مچ پا، درد و نقص عملکرد مفاصل و سندرم تونل کارپال، التهاب تاندون و رباط، پیچ خوردگی مچ پا و دست، آسیب دیدگی های زانو و آسیب دیدگی های شانه و غیره است، که در ادامه درمان آن ها با استفاده از تزریق پی آر پی را توضیح خواهیم داد.
آسیب دیدگی زانو : بروز هرگونه اسیب در زانو از جمله: پارگی تاندون آشیل و یا آرتوروز، آسیب عضلات چهارسررانی و عضلات همسترینگ و غیره را می توان با استفاده از تزریق پلاکت های خون خود افراد درمان کرد و روند بهبودی آن را نیز افزایش داد.
آسیب دیدگی تاندون مزمن : با استفاده از تزریق پی آر پی می توان اسیب دیگی های تاندون، عارضه تنیس البو که نوعی اسیب شایع در تاندون های آرنج می باشد را به میزان چشمگیری بهبود بخشید.
آسیب دیدگی های رباط و عضلات : ورزشکاران از جمله پر طرفدار ترین افراد در استفاده از روش PRP می باشند.
آن ها به منظور رفع آسیب دیدگی های عضلانی، رباط و کشیدگی تاندون، عضلات شانه و پا و غیره، از تزریق پی آر پی برای بهبود مشکلات و آسیب دیدگی های خود بهره می برند.
شکستگی ها : با بروز شکستگی در هر یک از اندام های بدن روند بهبودی بسیار کند خواهد شد. بنابراین با بکارگیری از پی ار پی می توان سرعت بهبود و جوش خوردگی استخوان ها را نیز افزایش داد.
جراحی : امروزه برخی از پزشکان به منظور تسریع در روند بهبودی بافت ها، به هنگام جراحی از پی آر پی استفاده می کنند.
ترمیم بافت های اسیب دیده : بدن انسان به طور طبیعی در صورت وجود التهاب در غضروف ها و مفاصل شروع به ترمیم بافت های اسیب دیده می کند. اما با بکارگیری از PRP می توان روند بهبود التهاب را به مقدار چشم گیری افزایش دهد، تا بدن زمان و انرژی کافی را برای ترمیم بافت های اسیب دیده داشته باشد.
کاهش التهاب : با تزریق پی آر پی به هنگام وجود اسیب در مفاصل و اندام ها، فاکتورهای رشد بدن سبب تحریک بدن شده تا به تولید فیبروبلاست و اندوتلیال بیشتری بپردازد که در کاهش التهاب نقش بسیار مهمی دارد. این فاکتور ها در تولید عروق خونی به منظور افزایش سطح گردش خون در ناحیه اسیب دیده بسیار تاثیر گذار هستند.
عوارض پی آر پی در شکستگی استخوان
پلاکت درمانی با برخی از بیماری‌ها هماهنگی ندارد و باید در نظر داشت که افراد مبتلا به سرطان، اختلالات انعقاد خون، مشکلات تیروئید، مشکلات پوستی، اختلالات کبدی و بسیاری از بیماری‌های مزمن دیگر باید قبل از هر اقدامی با متخصص ارتوپدی مشورت کنند. استفاده از برخی داروها نیز ممکن است با انجام پلاکت درمانی تداخل داشته باشد، به عنوان مثال داروهای ضد التهاب استروئیدی و غیراستروئیدی و داروهای ضد انعقاد خون. همچنین، خطر عفونت و درد شدید نیز به عنوان عوارض احتمالی این روش باید در نظر گرفته شود.
مراقبت های بعد از درمان پی آر پی در شکستگی استخوان
- بهتر است بعد از تزریق پی ار پی به مدت 2 الی 3 روز از انجام هرگونه فعالیت ورزشی و سنگین خودداری شود.
- به منظور کاهش فشار بر مفاصل آسیب دیده باید از عصا، آتل استفاده شود.
- امکان دارد پزشک به شما توصیه کند که به فیزیوتراپیست مراجعه کنید. بهتر است ابتدا تمرینات شما با ورزش های کششی انجام شود.
- پس از گذشت چهار هفته می توانید، به مرور از ورزش های آرام بدون وارد شدن آسیب به محل درمان شده بهره ببرید.
- به توصیه دکتر ارتوپد چند مرتبه در روز یخ را در محل آسیب دیده بگذارید.
- در صورت بروز درد شدید با مشورت پزشک می توانید از کمپرس های آب گرم استفاده کنید.
طول در مان پی آر پی چقدر است؟
عصاره PRP که از خون خود بیمار بدست آمده است و حاوی تعداد زیادی پلاکت می باشد که در داخل مفصل تزریق می شود تعداد جلسات تزریق پی آر پی بسته به شرایط بیمار دارد. درضمن مدت زمان لازم جهت ترمیم کامل ناحیه ی آسیب دیده معمولا باید ۲ تا ۴ بار در فواصل ۲ تا ۶ هفته ای تکرار شود.
نتیجه گیری
در این مقاله به بررسی درمان بیماری‌های ارتوپدی با استفاده از پلاکت درمانی یا پی آر پی تراپی پرداخته شد. بسیاری از مشکلات ارتوپدی، از جمله تخریب غضروف مفاصل، شکستگی استخوان، کشیدگی یا پارگی رباط و تاندون، و حتی صدمات عضلانی، با استفاده از پی آر پی تراپی قابل درمان هستند. این اثرات به دلیل تولید مقادیر قابل توجهی فاکتور رشد توسط پلاکت‌ها در منطقه درمانی ایجاد می‌شود. این فاکتورهای رشد به ترمیم و بازسازی استخوان، غضروف، عضلات، رباط و تاندون کمک می‌کنند. البته، برای بهره‌مندی بهینه از این روش درمانی، توصیه می‌شود تا به متخصص ارتوپدی مجرب مراجعه کنید.
